İnanmak

Hep söylediğim bir söz vardır. Penaltı gölün yarısı ise inanmak  ta başarmanın  yarısıdır.

    Başkalarına inanmak için güvene ihtiyacımız var iken kendimize inanmak için özgüvenimizin yüksek olması yeterlidir. 

Bir şeyleri   gerçekten ama gerçekten istemek için inanmak gerekir.  Bu bir ders  olabilir, bir sınav olabilir, bir müzik aleti çalmak olabilir ,bir sigarayı  bırakmak olabilir, bir dil öğrenmek olabilir, bir kilo vermek olabilir, bir hayalimiz olabilir, bir yarışma olabilir.  Yegane 

formül öncelikle  kendine  inanmak daha sonra  bu uğurda çok çalışmak ve  çok çaba sarf etmek gerekir. İnanan insanları bugüne kadar kimse yolundan çevirememiş ve başarıya ulaşmalarına hiçbir engel önlerinde duramamıştır. Nick Vujicic  ; kolları ve bacakları yok ama umudu ve inancı var.

     Gazi Yaşargil şöyle  anlatıyor; 

‘’ Biz iki arkadaştık ve çok zor şartlar altında büyüdük. Girdiğimiz her sınav berbat geçti.  Çalışıyorduk ama olmuyordu. Sonra arkadaşım vazgeçti. Ben devam ettim. Hiç yılmadım. Başaracağıma inanıyordum.   Her  gece bir  soru daha fazla çözmek için çabaladım. Başım ağrıdığında şimdi gelişiyor diye kendimi ikna ettim.  Tam çalışma temposuna eriştiğimde abimi kaybettim. Bütün dünya başıma yıkıldı. Her şeyi bıraktım.  Her şeyden vazgeçtim. 

Bir akşam babam dedi ki   ‘’ Abin senin okumanı çok isterdi. Okuyacağına inancı tamdı.’’

Tekrar ayağa kalktım.  Daha çok çalıştım. Türk tıp dünyasının yetiştirdiği en büyük Nöro cerrah oldum. Bu yüzyılda tıp alanında yetişen en önemli beyin cerrahı ünvanına sahibim.

Micro sinir cerrahisinin kurucusuyum. Epilepsi ve beyin tümörünü kendi geliştirdiğim yöntemlerle tedavi etmeyi başardım. Ben başarınca diğer kardeşlerimde başardı. ’’ ….

Bu örnekleri daha çoğaltabiliriz. Kısaca  söylemk istersek ; 

İNSAN İNANINCA BAŞARAMIYACAĞI HİÇBİR ŞEY YOK.